اولین راه‌آهن زیرزمینی جهان در سال 1863 در لندن افتتاح شد، تا به راه‌حلی برای کاهش تراکم ترافیک در خیابان‌های این شهر تبدیل شود. فناوری تونل‌زنی ایمن لوله‌ها و کانال‌ها در اعماق زیر سطح لندن تا سال 1870 ساخته شده و توسعه یافته بود، اما ساخت اولین راه‌آهن تونلی موفق تا زمان استفاده از نیروی برق و اختراع بالابرهای ایمن در اواخر دهه‌ی 1880 عملی نشد.
اولین قطاری که با احتیاط به زیر زمین منتقل شد!
در آن زمان علاقه به این شیوه‌ی حمل و نقل جدید روزبه‌روز در حال افزایش بود، اما سرمایه‌گذاران این طرح هم‌چنان محتاط بودند. تونل‌های بعدی تا حدود 10 سال بعد به بهره‌برداری نرسید. طرح‌های بعدی نیز برای جمع‌آوری بودجه با مشکل مواجه شدند، اما مداخله‌ی یک سرمایه‌گذار آمریکایی کمک بزرگی به توسعه‌ی قطار زیرزمینی لندن کرد. مسیرهای جدید خطوط مترو لندن در سال 1906-1907 افتتاح شد و هسته‌ی سیستم مترو مدرن این شهر را تکمیل کرد.
در سال 1908، چند شرکت مجزا شروع به همکاری با یکدیگر کردند تا سیستم مترو را به‌عنوان یک شبکه‌ی منسجم ارتقا دهند. با افزایش جمعیت لندن، به تدریج اکثر این شرکت‌ها در هم ادغام شدند و شبکه‌ی خطوط مترو گسترش یافت. در دهه‌ی 1930 توجه بسیار زیادی به معماری ایستگاه‌ها صورت گرفت.
توقف مترو لندن با شروع جنگ جهانی
در سال 1933 تمام وسایل حمل و نقل عمومی لندن – اتوبوس‌ها، ترامواها، و همچنین قطارهای زیرزمینی – تحت مالکیت عمومی قرار گرفتند و تصمیم‌گیری در مورد خدمات و زمان‌بندی حرکت آن‌ها برای اولین بار توانست به‌طور کامل با یکدیگر هماهنگ شود. در سال 1935 یک طرح عظیم برای ارتقا و گسترش خدمات مترو لندن تهیه شد، اما کار آن با آغاز جنگ جهانی دوم متوقف گردید. برخی از بخش‌های این طرح جامع در شرایط سخت اقتصادی پس از جنگ احیا شدند، اما برخی دیگر کاملاً متوقف شدند.
یک تونل جدید در سال 1943 پیشنهاد شده بود، اما آن‌قدر در تکمیل آن تأخیر پیش آمد که خط جدید تا سال 1968 به اولین مسافران خود خدمات‌رسانی نکرد. در سال 1979، خط جدید دیگری به نام «جوبیلی» به مترو لندن اضافه شد. این خط در مرکز لندن پایان یافت و بعداً در سال 1999 به سمت شرق گسترش یافت.
قدمتی بیش از 160 سال
حدود ۱۱ سال پیش و در سال 2013، صد و پنجاهمین سالگرد قطار زیرزمینی لندن با مجموعه‌ای از رویدادها، از جمله حضور یک لوکوموتیو بخار و کالسکه‌های قرن نوزدهمی که در مرکز لندن تردد می‌کردند، جشن گرفته شد. مترو لندن که قدیمی‌ترین راه‌آهن زیرزمینی دنیاست، اکنون دارای 11 خط است که 402 کیلومتر مسیر را پوشش می‌دهد و به 272 ایستگاه خدمات‌رسانی می‌کند. مترو لندن روزانه تا پنج میلیون مسافر را جابجا می‌کند. در سال 2016، خدمات در طول کل شب در آخر هفته‌ها نیز در برخی از خطوط آغاز شد. در زمان اوج تردد مسافران، بیش از 543 قطار در حال خدمت هستند که سریع‌ترین خط با 40 قطار در ساعت به مسافران خود خدمت‌رسانی می‌کند.
