در ری؛ شهری که به روایتی قبله تهران است؛ بزرگی آرام گرفته است که به حضرت عبدالعظيم مشهور است. شاه عبدالعظیم آن‌چنان مورد احترام و علاقه تهرانی‌ها بوده است که اولین قطار پایتخت به مقصد این حرم مطهر راه‌اندازی شد.
دسترسی به حرم شهر ری
از خیابان و میدان مدرس شهر ری که وارد صحن آرامگاه شوید، در محوطه، کتیبه‌ای با مضمون شرح حال آن حضرت وجود دارد. در بخشی از آن آمده که نسب حضرت با 4 واسطه به امام حسن و با 5 واسطه به حضرت علی می‌رسد.
ایشان در سال ۱۷۳ هجری قمری در مدینه متولد شدند. عبدالعظیم الحسنی احادیث فراوانی را از امام جواد و امام هادی نقل کرده‌اند و از آثار ایشان کتاب‌های «خطب» امیرالمومنین و «روز و شب» را می‌توان نام برد.
مهاجرت به ری و دوری از دست حکومت مرکزی
حضرت عبدالعظیم به دلیل آشنایی با معارف دین و احکام قرآن و اسلام از حکومت زمان خود بیمناک شده و مورد تهدید دشمنان قرار گرفتند؛ به همین دلیل، از دیار خود در مدینه هجرت کردند و پس از مدتی اقامت در شهرهای مختلف رهسپار ری شده و در منزل یکی از شیعیان مخفیانه به زندگی خود ادامه دادند.
مراجعت شیعیان به حضرت عبدالعظیم حسنی
طولی نکشید که خبر آمدن آن حضرت به ری به گوش شیعیان و محبان اهل بیت رسید و دوستدارانشان کم‌کم با ایشان ارتباط برقرار کرده و از محضرشان کسب علم و دانش کردند. پس از مدتی امام هادی، ایشان را رسما به نمایندگی خود در شهر ری منسوب کردند. سرانجام آن حضرت در سال ۲۵۲ هجری قمری و در سن ۷۹ سالگی در شهر ری در گذشتند.
در کنار محوطه، آرامگاه امامزادگان حمزه و طاهر نیز، پذیرای مشتاقان خود هستند.
