حدود 170 سال از افتتاح اولین راه‌آهن در استرالیا در سال 1854 می‌گذرد. راه‌آهن پیشرفت بزرگی در حمل و نقل افراد و کالاها در استرالیا به وجود آورد. پیش از آن سفر با گاری‌هایی که توسط اسب یا گاو نر کشیده می‌شدند، کند و گران بودند و باید مسیرهای بسیار سنگلاخی و ناهموار می‌گذشتند، در حالی که خطر حمله‌ی راهزنان نیز همیشه مسافران را تهدید می‌کرد.
ساخت خط آهن استرالیا با هدف حمل و نقل کالا
شاید امروزه درک این موضوع که آمدن راه‌آهن برای جوامعی همچون استرالیا چقدر اهمیت دارد، دشوار باشد. اگرچه نقش اصلی خطوط راه‌آهن حمل و نقل کالا بود، اما آن‌ها شهرهای استرالیا را با جهان خارج پیوند دادند و عملاً شکوفایی و رشد آن‌ها را تضمین کردند. با ظهور قطار و راه‌آهن، مردم برای اولین بار می‌توانستند به راحتی از خانواده و دوستان خود در شهرهای دیگر دیدن کنند و برای تعطیلات به شهر یا ساحل بروند. هم‌چنین ایجاد راه‌آهن به این معنی بود که کالاهای تولیدی، مانند اجاق گازهای سوخت برای خانه‌ها یا ادوات کشاورزی برای مزارع، می توانستند بسیار ارزان‌تر و سریع‌تر خریداری شوند.
پیشینه‌ای به اندازه دو قرن
ساخت و توسعه‌ی راه‌آهن در استرالیا از اواسط دهه‌ی 1850 شروع شد و هدفی را که سیستم‌های حمل و نقل پیشگام در داخل این کشور آغاز کرده بودند، تکمیل کرد: باز کردن مسیر استرالیا به خارج و ایجاد ارتباط بین مستعمرات انگلستان. با توجه به مسافت‌های زیادی که باید طی می‌شد تا افراد، محصولات و کالاها به شهرهای بندری استرالیا دسترسی پیدا کنند، راه‌آهن به سرعت گسترش یافت.
هر جا راه‌آهن می‌رفت، شهرها رونق می‌گرفتند.خطوط ریلی در واقع مایه‌ی حیات بین شهرهای استرالیا بودند و پشم، زغال سنگ، غلات و شیر را بسیار ارزان حمل می‌کردند. راه‌آهن از طریق انتقال محصولات به بازار با سرعت و بهره‌وری بالایی که تا پیش از آن هرگز امکان‌پذیر نبود، باعث انگیزه‌ی بیشتر در کشاورزان برای تسریع توسعه‌ی صنایع اولیه، به‌ویژه کشت گندم و فرآوری لبنیات شد.
اما اولین راه‌آهن استرالیا که کار ساخت آن در نیوساوت‌ولز آغاز شد بسیار جاه‌طلبانه‌تر بود. این خط ریلی توسط ساکنان ثروتمندی ابداع شد که می‌خواستند پشم‌هایشان را ارزان‌تر و سریع‌تر از رقبای داخلی به سیدنی حمل کنند تا بتوانند آن را با کشتی به کارخانه‌های نساجی انگلیسی ببرند. همین کار نیز باعث رونق هرچه بیشتر صنایع دام‌داری در استرالیا شد. راه‌آهن هم‌چنین پست، کتاب و روزنامه‌های به‌روز را با آخرین اخبار به شهرهای این کشور می‌آورد، و هم‌زمان کالاهای شهر یا محصولات مزرعه را می‌توانست به شهرهای دیگر یا بندرها حمل کند.
آشنایی با مفهوم وقت و زمان‌بندی
اما شاید جالب‌ترین نتیجه‌ی ورود خطوط راه‌آهن به استرالیا این بود که آن‌ها قبل از ورود ساعت و رادیو به این کشور، زمان را به مردم آن‌جا معرفی کردند. این بدان دلیل بود که قطارها باید طبق جدول زمانی حرکت می‌کردند. این در حالی‌ست که مردم بومی و مهاجران استرالیا تا قبل از آن برای دریافتن وقت روز معمولاً به موقعیت خورشید در آسمان وابسته بودند.
