اگر دوستِ بندری دارید، حتما نام آبگرم گِنو را از او شنیدید اما بعیده در مورد مناظر زیبای کوه گنو، حیات وحش و دیدنی‌های منطقه حفاظت‌شده گنو چیزی شنیده باشید.
منطقه حفاظت‌شده گنو کجاست؟
منطقه حفاظت‌شده گِنو، در استان هرمزگان و شمال غربی شهر بندرعباس واقع شده است. برای رسیدن به گنو باید خودتان را به روستای «تازیان بالا» و سپس روستای «پابند گنو» برسانید که در مجموع حدود ۳۵ کیلومتر با بندر فاصله دارند.
شگفتی منطقه حفاظت شده گنو از همینجا شروع می‌شود، وقتی که در نزدیک بندرعباس وارد یک جاده کوهستانی مارپیچ می‌شوید!
شما که مسافر قطار مشهد بندرعباس ریل‌سیر کوثر هستید یا از هر شهر دیگری به بندرعباس سفر کرده‌اید، بازدید از این طبیعت زیبا را در لیست برنامه‌های خود قرار دهید.
۲۳۰۰ متر ارتفاع در فاصله ۳۰ کیلومتر
بلندترین نقطه منطقه حفاظت‌شده گنو یعنی قله نصیری، ۲۳۴۷متر ارتفاع دارد در حالی که حدود ۳۰ کیلومتر پایین‌تر، دریای آزاد و ارتفاع صفر وجود دارد! این شگفت‌انگیز است و البته باعث شده گنو از نظر پوشش گیاهی و جانوری بسیار غنی و متنوع باشد.
تفرجگاهی به نام گنو
گنو یکی از تفرجگاه‌های همیشگی مردم بندرعباس است. آب و هوای خنک و رطوبت کمتر نسبت به بندر، به خصوص در ماه‌های گرم سال این منطقه را بسیار جذاب کرده است. به همین دلیل آخر هفته‌ها و تعطیلات رسمی، کوهستان گنو حسابی شلوغ می‌شود.
مجوز بازدید از گنو
منطقه حفاظت‌شده گنو توسط سازمان محیط‌زیست محفاظت می‌شود و طبق قانون برای ورود به آن باید مجوز دریافت کرد. اما جاده آسفالتی که شما را به بالای کوه می برد عملا این قانون را نقض کرده است و شما بدون مجوز می‌توانید وارد کوهستان گنو شوید.
البته محدودیت‌های مناطق حفاظت‌شده در این کوهستان وجود دارد مثل ممنوعیت شکار، ممنوعیت برداشت گیاهان و برپایی آتش. خوشبختانه محیط‌بانان گنو در منطقه حضور دائم دارند و از زیبایی‌های این کوه حراست می‌کنند.
مرکز بازدیدکنندگان منطقه حفاظت‌شده گنو
در میانه‌های جاده کوهستانی گنو، فنس بزرگی آماده شده است که حیوانات آسیب‌دیده یا آن‌هایی که از شکارچیان غیرمجاز گرفته‌شده، در آن نگهداری می‌شوند.
تماشای حیوانات در زیستگاه طبیعی خود لذت‌بخش است به خصوص برای کودکان که بهترین فرصت برای آموزش و آشنایی آن‌ها با طبیعت و حیات وحش ایران است.
وجه تسمیه کوه گنو
در زبان محلی به درخت بنه، «گَن» گفته می‌شود و از آن جایی که این درخت در کوه گنو زیاد می‌روید به آن «گَنو» می‌گویند که اکنون «گِنو» تلفظ می‌شود.
تاریخچه منطقه حفاظت‌شده گنو
گنو از سال ۱۳۵۴ تحت حفاظت سازمان محیط زیست قرار گرفته است و در این مدت عناوینی چون پارک ملی، ذخیره‌گاه زیست‌کره انتخاب و نهایتا منطقه حفاظت‌شده را بر آن گذاشته‌اند. البته گنو به دلیل تخریب‌های زیاد از لیست پارک‌های ملی ایران خارج شده است اما هم‌چنان عناوین دیگر را دارد.
در این منطقه گونه‌های جانوری مانند پلنگ، شغال، قوچ و میش، کل و بز، گرگ، تشی، دال و انواع پرندگان شکاری زندگی می‌کنند.
ریزگردها بلای جان گنو
متاسفانه در سال‌های اخیر هجوم ریزگردها به بندرعباس و اطراف آن بر روی کوه گنو و به خصوص گیاهان و درختان آن تاثیر منفی گذاشته است. اگر خوش‌شانس باشید و گرد و غبار در منطقه نباشد، در مسیر حرکت خود به سمت بالای کوه می‌توانید دریای پارس و تنگه هرمز را به راحتی ببینید.
